سلام تهران!
چه روزهاى عجیبى! چه جزر و مد بدى/ چه آسمان فجیعى! چه فصل بى عددى/
چه ساکتى! چه خموشى! مگر نمى بینى؟/ سلام تهران!
بارى ! چه خواب سنگینى!/ سلام تهران! بى روح آهنین پیکر!/
سلام پونک! تجریش! شوش! تهران سر!/سلام اى همه جامانده‌هاى
غافله‌ها!/ سلام نسل چک و سفته و معامله‌ها!
/غریو موشک شب هاى دور یادت هست؟/ سلام تهران! آیا غرور یادت هست؟
طلوع طوفان در کام بادبانها بود/ "امام" رونق انسان در آسمانها بود/ هواى تازه براى غروب نسل هلاک/ شروع بارش باران خاک در افلاک/
"امام"، پرده اى از نور و آسمان و سکوت/ عبور سرزده و شاعرانه ملکوت
/ "امام" ، هیمه بر آتش در حکومت سرد/ یگانه واحه‌ی سرسبز در
صحارى درد/ "امام"! داغم چو داغ رفتنت تازه است/ شبیه صبر تو غم‌هاى من بى‌اندازه است...